EP09: ท่านอาจารย์...ช่วยรับข้าเป็นศิษย์ล่วย!

EP09: ท่านอาจารย์...ช่วยรับข้าเป็นศิษย์ล่วย!

คำถาม: เมื่อเสี่ยวลื่อยี้ต้องการฝึกวิชากำลังภายในจากสำนักหุงต้ม...เขาควรทำเยี่ยงไร?

คำตอบ: ส่งนกพิราบขาวไปหาท่านอาจารย์ประจำสำนัก...โดยผูกสาสน์ไว้ที่ขานกด้วย

คำถาม: แล้วเสี่ยวลื่อยี้ควรจะเขียนสาสน์นั้นเยี่ยงไร?

คำตอบ: ไว้มาดูกันจ้ะ

          5555 ไร้สาระมานาน ขอเข้าเรื่องสักทีนะขอรับ วันนี้มาธีมจีนกำลังภายใน...ซึ่งแทบจะไม่ได้มีความเกี่ยวข้องกับ タスク ที่จะพูดถึงในวันนี้เลย...ก็แค่มีศิษย์อยากฝากตัวกับอาจารย์เหมือนกันก็เท่านั้น เลยเอามาใส่ไว้เฉยๆ เป็นสีสัน55

          เอาล่ะ  タスク อันเป็นเรื่องของการฝากตัวเป็นศิษย์ครั้งนี้ แม้ไม่ได้มีเนื้อหาแบบเช็คเทียนหรือบู๊ลิ้ม แต่ก็เก๋กู๊ดไม่แพ้กัน เพราะเป็นเรื่องของคนๆหนึ่งที่มีงานอดิเรกเป็นการเล่นกีต้าร์ฟลามิงโก ประกอบการเต้นฟลามิงโก และต้องการจะสมัครเรียนกับนักกีตาร์ฟลามิงโกระดับเทพ ในสวนสัตว์ที่มีแต่ฟลามิงโก...ไม่ใช่ละอันนี้...เอาเป็นว่า นักกีตาร์ท่านนั้นได้ประกาศไว้ในเว็บเพจว่ากำลังเปิดคอร์สติว เราต้องการทราบรายละเอียดเลยเขียนเมล์ส่งไป ประมาณนั้น  

          อาจารย์ให้ลองเขียนงานนี้ในห้องเลย และเราชาวมนุษย์ต่างดาวก็เขียนออกมาด้วยความเมามัน(เพราะการเขียนเป็นของชอบ)ดังนี้

山内修二様、

こんにちは。ピッスィニーです。

　15歳のクリスマスに、私は初めてフラメンコギターを存じました。それは、祖父が引いてくれたメロディーで、今まで祖父のやさしい指の動きもすばらしいギターのこともはっきり覚えております。一生の忘れられないことだと言っても過言ではありません。その時の感動をきっかけに、私はフラメンコギターのレッスンを受け始めました。今、5年間勉強しており、やっぱり苦労の時もありましたが、あの15歳のクリスマスの祖父の姿を思い出したら、もうー度立ち上がれました。

　将来、祖父のようにフラメンコ舞台の伴奏家として仕事をしたいと思っています。そのため、今一生懸命頑張っております。山内様は私の祖父のように、私にとって力になれてくださって、尊敬しているギタリストなので、山内様のホームページに「個人レッスンを引き受ける」と書いてあるのを拝見すれば、とても嬉しかったです。このような奇跡がもう二度と起こらないだろうと思いながら、このメールを書いております。レッスンについて詳しい情報を教えてくだされば、本当にありがたいと思います。

เราเข้าใจว่า อีเมล์ฉบับนี้ต้องการเน้นความรักและความประทับใจที่ตัวเรามีต่อกีตาร์ฟลามิงโก้ เพื่อที่จะทำให้ อ. เห็นความตั้งใจในตัวเราและรับเราเข้าเป็นศิษย์ เลยตัดสินใจร่ายยาวประวัติระหว่างเรากับกีตาร์ออกมาเป็นอย่างที่เห็นนี้

จุดอื่นที่ชอบ คือการใช้ภาษาสุภาพ ถ่อมตน เช่น 存じました、頑張っております、拝見すれば เป็นต้น นอกจากนี้ เราคิดว่าการใช้ประโยค 「レッスンについて詳しい情報を教えてくだされば、本当にありがたいと思います。」แสดงความอ่อนน้อมต่ออาจารย์ได้ดีมาก ถ้าเราเป็น 山内修二様 เราคงจะประทับใจในความรักและแรงบันดาลใจที่เด็กคนนี้มีต่อกีตาร์ฟลามิงโก รวมถึงความสุภาพอ่อนน้อมของเขา และตั้งใจว่าจะรับเขาเข้าเรียนแน่ๆ

ที่ว่ามาคือความรู้สึกส่วนตัวที่เรามีต่องานของตัวเองชิ้นนี้ พูดอีกอย่างหนึ่งคือ เราชอบและภูมิใจในงานชิ้นนี้ของตัวเองมาก แต่ ถ้าลองมองในสายตาของบุคคลที่สามดูล่ะ...

พอลองมองจากสายตาของบุคคลที่สาม เราคิดว่างานชิ้นนี้ ยาว และ เยอะ มาก มีแต่ความเวิ่นเว้อ ถ้าเราเป็น 山内修二様 เราคงแอบตกใจที่จู่ๆก็มีคนเขียนเมล์มาเล่าเรื่องปู่ดีดกีตาร์ฟลามิงโกให้ฟังในงานคริสต์มาส =_=; และคงจะแอบหวาดกลัวคนๆนั้นลึกๆ  นอกจากจะเล่าเรื่องปู่ซะย้าวยาว จู่ๆก็ตัดมาหา 山内修二様 แบบไม่มีปี่มีขลุ่ยซะเฉยๆ แถมยังเอา 山内修二様 ไปเทียบว่ายิ่งใหญ่ เป็นพลังให้ผมได้เหมือนกับปู่อีก 山内修二様 เป็นนักกีตาร์ชื่อดัง ไม่ควรจะเอาไปเทียบแบบนั้น อีกอย่าง เขายังไม่ได้ตกลงเลยว่าจะ 力になる ให้เรามั้ย การพูดเหมาแบบนี้เลยคิดว่าอาจจะค่อนข้าง 失礼　ต่อ 山内修二様

และนี่คือ 感想 และ 内省　ที่มีต่องานชิ้นนี้ โดยส่วนมากจะเน้นไปที่เนื้อหา ยังไม่เจาะแกรมม่าซักเท่าไหร่ ไว้ตอนหน้าเราจะมาพูดถึงคอมเม้นต์จากสายตาบุคคลที่ 3 จริงๆ ซึ่งก็คือเพื่อนที่ได้อ่านงานชิ้นนี้ แล้วก็จะลองเจาะเรื่องแกรมม่าดู รวมถึงพูดเรื่องโครงสร้างที่ควรจะเป็นของจดหมายฝากตัวเป็นศิษย์ฉบับนี้ด้วย

วังนี้ก็ต้องขอจบลงเพียงเท่านี้นะขอรับท่างอาจารย์

ⱷⱷⱷⱷⱷⱷⱷⱷⱷⱷ

日本語の宇宙人 (ต่างด้าวบนดาวภาษาญี่ปุ่น)

เป็นบล็อกที่มีไว้เพื่อบันทึกประสบการณ์การใช้ภาษาญี่ปุ่น

โดยจะเน้นในเรื่องของการพูดและคำศัพท์

ถือเป็นงานส่วนหนึ่งในวิชา Applied Japanese Linguistic

ของนิสิตเอกวิชาภาษาญี่ปุ่น จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย