EP06: 初めまして・・・ポル (-_-)
เมื่อประมาณสัปดาห์ที่แล้ว ได้มีโอกาสทำ タスク2 目に浮かぶ描写 ซึ่งเป็นการให้พูดบรรยายเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในการ์ตูน 4 ช่อง...บอกตามตรงว่า
ยากส์...ยากมากๆ เพราะเป็นการพูดสด และไม่ใช่พูดแค่เดี๋ยวเดียว แต่เป็นการพูดแบบ Story
Teller ที่จะต้องเล่าเหตุการณ์ให้ผู้ฟังเข้าใจอย่างละเอียดแจ่มแจ้งเหมือนกับได้ไปเห็นมาด้วยตาตนเองสมกับชื่อของงาน
「目に浮かぶ描写」
ความรู้สึกที่เกิดขึ้นระหว่างพูดน่ะเหรอ...บอกเลยว่าเหมือนนักรบที่กำลังตวัดดาบสะเปะสะปะไปมาเพื่อป้องกันศัตรูเข้ามาแทงตัวเองตายทั้งๆที่ความจริงกำลังจะม่องอยู่วินาทีสองวินาทีนี้แล้ว...มั่วและบ้ามาก
(- -“) อย่างแรกคือ เราไม่รู้ว่าจะพูดถึงผู้ชายที่ใส่ชุดสูทว่าอะไร
จะสรุปว่าเขาเป็น サラリーマン ก็ไม่มีหลักฐาน (และถึงมีก็ไม่รู้จะบรรยายยังไงดี ฮ่าๆ) แล้วไหนจะยังนักท่องเที่ยวต่างชาติที่ต้องเดินเข้ามาใกล้ผู้ชายใส่สูทเพื่อที่จะถามทางอีกล่ะ
คำว่าเดินเข้ามาใกล้คืออะไร?? และด้วยความไม่รู้ เราเลยได้แต่มั่วแหลกไปเท่าที่จะสามารถมั่วได้
ถือว่ามีพัฒนาการขึ้นจากงานที่แล้ว คือ อย่างน้อยก็ยังพูดวะถึงแม้ว่ามันจะผิด
แต่งานที่แล้ว ไม่รู้เลยสักนิดว่าควรเขียนอะไรลงไป 55
ความรู้สึกที่ได้หลังทำงานนี้จบ...มันแย่มาก ฮ่าๆ แต่ก็รู้สึกดีอยู่บ้างนะที่ได้ลำดับความคิดในหัวแล้วก็เล่าเรื่องออกมาให้เพื่อนฟัง
เราชอบเล่าเรื่องตลกๆประมาณนี้อยู่แล้ว และเราก็รู้ว่าหลังจากนี้ อ.
จะต้องมีตัวอย่างดีๆมาชี้แนะให้พวกเราพัฒนาขึ้นแน่ๆ เพราะฉะนั้น...ดีเลย! จะรอดูนะคะว่าการพูดของ
Native Speaker เป็นยังไง มีอะไรที่ตรง ที่ต่าง
ที่ควรเสริมเพิ่มเติมกับที่เราพูดไปบ้าง > <
ต่อจากนี้ก็เป็นการ内省 งานที่ยังไม่ได้แก้ชิ้นนี้ค่ะ...
เอเลี่ยนอย่างเราไม่เคยรู้จักการ 内省 มาก่อน
ตอนที่ต้องเขียนเป็นครั้งแรกเลยเขียนไปแบบมึนๆงงๆ
แต่หลังจากที่ท่านอาจารย์ได้กรุณาฟี้ดแบ็คมาให้ ก็ทำให้ได้รู้ว่า การจะเขียน 内省ที่ดีน่ะ มันต้องสมมติตัวเองเป็นบุคคลที่สาม!! บุคคลที่สามนะบุคคลที่สาม!!!
เอาล่ะ มาเริ่มต้นกันใหม่นะ
ต่อไปนี้เราจะสมมติตัวละครลับขึ้นมาหนึ่งตัว เป็นบุคคลที่สามที่จะมาช่วย 内省ให้กับเรา ขอตั้งชื่อเขาว่า “พอล” ก็แล้วกัน...
(ไม่มีเหตุผลในการตั้งชื่อหรอก แค่จู่ๆคำว่าพอลก็ลอยขึ้นมาในหัวเอง XD)
ต่อไปนี้พอลจะเริ่มสังเกตและวิจารณ์เอเลี่ยน (เราเอง) ว่ามีการใช้ภาษาในงานชิ้นที่สอง
タスク2 目に浮かぶ描写
อย่างไรบ้าง...
และนี่คือสิ่งที่เอเลี่ยนได้ทำจ้า...
あのね、昨日は、私は、えーと、ホテルで恋人に会いました。恋人を待っている間は、私は、えーと、二人の男の人が見えました。えーと、一人は、えーと、なんか、メガネをかけているおじいさんで新聞を読んでいました。もう一人は、なんか、かっこよくないサラリーマンみたいな人でした。で、あの二人はなんか知り合いじゃないと思います。なぜかというと、二人はなんか別々・・・座っていました。でもね、えーと・・・で、ある外国人が、えーと、地図を持って、えーと、ホテルに歩い・・・入っていました。その外国人はなんか道を聞く・・・誰かに道を聞いたみたいに、えーと、周りを、あ！、見回りました。そして、彼はサラリーマンになんか目を合わせました。で、彼は、えーと、喜んだ顔で・・・そのサラリーマンに歩いていました。なんか、このサラリーマンは助けられると思ったみたいな・・・。でも、面白かったのは、えーと、そのサラリーマンは外国人を見たとたん、彼はなんか、えーと、新聞を読んでいるおじいさんに突然いっしょに座って、おじいちゃんといっしょに新聞を読んでいるふりをしていた。
และนี่คือสิ่งที่พอลได้สังเกตและวิจารณ์...
(これは・・・ポル・・かな？）
"ก่อนอื่น
ผมต้องขอบอกเลยว่า...คุณเป็นคนชาติ えーとรึยังไง!? ใช้นักใช้หนา
ใช้อยู่ได้ไอ้คำเนี้ย ผมเข้าใจนะว่าเวลาที่นึกอะไรไม่ออก คุณควรจะพูดว่า えーとเอาไว้ก่อน แต่นี่อะไร ถ้าผมดึงคำว่า えーとของคุณมาเรียงต่อกันคงมีความยาวพอๆกับเนื้อหาที่คุณต้องบรรยายเลยมั้ง
มีความมั่นใจในตัวเองหน่อยสิ!
ต่อไปผมจะขอแจกแจงออกมาทีละจุด
ในเรื่องของการใช้คำและไวยากรณ์
‐ 恋人を待っている間は、私は、-> ผมคิดว่าหลัง 間 ไม่ต้องมีคำช่วยนะ
-
かっこよくないサラリーマンみたいな人
-> กรรม บรรยายเขาแบบนี้จะดีเหรอ คุณนี่ใจร้ายชะมัด อีกอย่าง
คำประเภทนี้มันเป็นคำที่ไม่ชัดเจน ขึ้นอยู่กับจินตนาการส่วนบุคคล
เพราะฉะนั้นผมคิดว่าอย่าใช้ ไปเลือกใช้คำอื่นที่เห็นภาพได้ชัดแทนจะดีกว่า อย่างเช่น ใส่แว่น,ผมหงอก หรือหน้าเหมือนลิง
อะไรเทือกนี้
-
別々・・・座っていました -> คำต้นประโยคเป็น
なぜかというとดังนั้นจะต้องลงท้ายด้วย から
-
ホテルに歩い・・・入っていました -> ไม่มีศัพท์คำนี้ครับ
กรุณาอย่าประดิษฐ์ขึ้นมาใหม่ ใช้เชื่อมไปเลยว่า 歩いて入りました。หรือไม่ก็ใช้แค่入りました เพียวๆ ผมว่าก็ชัดเจนพออยู่แล้วนะ
-
誰かに道を聞いたみたいに -> ถ้าคุณใช้แบบนี้มันจะแปลว่า
“ดูเหมือนเขาได้ถามไปแล้ว” หรือเปล่า ใช้เป็น 誰かに道を聞きたそうにจะถูกกว่า
-
目を合わせました -> มีความหมายว่าเป็นการสบตาแบบ “ตั้งใจ” ยกตัวอย่างเช่น 私は彼と目と目を合わせました。ในที่นี้พนักงานเงินเดือนไม่ได้ตั้งใจที่จะสบตากับนักท่องเที่ยว
จึงต้องใช้ว่า 目が合う และถ้าจะให้ดีต้องเพิ่ม てしまった ด้วย
จะช่วยให้เข้าใจอารมณ์ความ “ไม่ได้ตั้งใจ” จะสบตาของพนักงานเงินเดือนมากยิ่งขึ้น
-
喜んだ顔 -> 嬉しそうな顔
-
そのサラリーマンに歩いていました ->
ผมเข้าใจว่าคุณต้องการจะสื่ออะไรนะ
แต่ใช้แบบนี้แล้วมันแปลกๆรึเปล่า ใช้เป็น そのサラリーマンに近寄ってきました。ก็คงได้
-
助けられる -> 助けてくれる
-
いっしょに座って、おじいちゃんといっしょに新聞を読んでいるふりをしていた。
-> いっしょに ทีเดียวก็พอลูก...
ก็ไม่รู้ว่ามีอะไรผิดเพี้ยนเอเลี่ยนประหลาดอีกนะ
ผมลองหาดูเท่าที่จะทำได้แล้วแต่มันมากเหลือเกิน ฮ่าๆ อ้อ
แล้วคุณไม่ต้องจิตตกไปเพราะผมไม่ได้กะจะติคุณอย่างเดียวหรอก
ที่คุณทำมาก็มีจุดดีอยู่บ้างเหมือนกัน เช่น
การที่คุณเริ่มเล่าจากภาพรวมว่ามีผู้ชายสองคนอยู่ที่โรงแรม
แล้วค่อยเจาะลึกลงไปว่าแต่ละคนมีลักษณะเฉพาะตัวอย่างไรบ้าง
ทำให้สามารถแยกแยะพวกเขาออกจากกันได้อย่างชัดเจน แถมยังมีการให้ข้อสังเกตด้วยว่า
การที่พวกเขานั่งแยกกัน แปลว่าพวกเขาอาจจะไม่รู้จักกัน
ซึ่งผมคิดว่าเป็นจุดสำคัญที่ทำให้การกระทำของพนักงานเงินเดือนคนนี้ดูตลกขึ้นนะ
สรุปก็คือถึงจะติดขัดอยู่มากแต่ก็ถือว่ามีองค์ประกอบในการบรรยายที่ดี
ไว้ผมจะรอดูฉบับแก้ของคุณนะ"
ⱷⱷⱷⱷⱷ
日本語の宇宙人 (ต่างด้าวบนดาวภาษาญี่ปุ่น)
เป็นบล็อกที่มีไว้เพื่อบันทึกประสบการณ์การใช้ภาษาญี่ปุ่น
โดยจะเน้นในเรื่องของการพูดและคำศัพท์
ถือเป็นงานส่วนหนึ่งในวิชา Applied Japanese Linguistic
ของนิสิตเอกวิชาภาษาญี่ปุ่น จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น