ท่านผู้ชมครับ...!!! รายการวันนี้ก็ยังคงต่อด้วยเรื่องของการเขียนอีเมล์อีกเช่นเคย แต่คราวนี้ แทนที่จะเป็นอีเมล์ขอโทษด้วยความรู้สึกผิดสุดๆ เราจะมาเขียนอีเมล์แสดงความขอบคุณและชื่นชมกันสุดๆบ้าง โดยโจทย์ที่ได้มาคือ การเขียนแสดงความขอบคุณอาจารย์ที่พาไปเลี้ยงอาหาร...เอาล่ะสิ เป็นเหตุการณ์ที่มีโอกาสเกิดขึ้นในชีวิตประจำวันสูง (และหวังเป็นอย่างยิ่งให้เกิดขึ้นสูง555) อีกแล้ว มาดูกันซิว่ามนุษย์ต่างดาวอย่างข้าน้อยจะเขียนออกมาอย่างไร??
件名:今日のお食事のお礼
田中さとし先生、
今日の昼お食事に誘ってくださり、誠にありがとうございました。
とても美味しかったお寿司です。すっかりごちそうになってしまい、恐縮しております。
先生のお蔭様で、ご一緒に楽しい一時を過ごすことができました。それに、先生が話してくださったことは非常に勉強になりました。重ねて御礼申し上げます。
今後このような素晴らしい時間を過ごすことができますようにお願いいたします。
ピッスィニー・ピェングーリアム
จากนั้นก็เปิดมาด้วยคำขอบคุณตามแบบฉบับที่(น่าจะ)ดี ของจดหมายขอบคุณ ว่า 誠にありがとうございます。คำนี้ตอนลองเสิร์ชดูเหมือนจะชอบปรากฎในอีเมล์ติดต่อธุรกิจ เลยไม่แน่ใจว่าใช้กับกรณีนี้ได้ด้วยหรือเปล่า
すっかりごちそうになってしまい、恐縮しております。→ เป็นสำนวนที่เจอในเน็ต น่ารักดี ประมาณว่า เกรงใจจังค่ะที่เผลอกินซะจนหมดเกลี้ยงเลย55
重ねて御礼申し上げます。คำนี้ชอบมาก ได้มาจากการเรียนอีเมล์ขอโทษครั้งก่อน แปลว่า ขอขอบคุณอีกครั้ง เก๋กว่า もう一度ありがとうございます เยอะเลยใช่มั้ยล่ะ55
今後このような素晴らしい時間を過ごすことができますようにお願いいたします。ขอสารภาพตามตรงว่าไม่รู้จะลงท้ายจดหมายว่ายังไงดี จะบอกว่าต่อไปขอเลี้ยงก็ดูจะเกินหน้าเกินตาไปหน่อยเลยเลือกใช้ว่า 'อยากจะใช้เวลาร่วมกันกับอาจารย์อีกครั้ง' แทน ซึ่งก็...เอิ่ม ดูเหมือนอยากให้อาจารย์พาไปเลี้ยงอีกในอนาคตยังไงก็ไม่รู้ 555 แต่ไม่รู้ล่ะ ใส่ไปก่อนละกัน
ทีนี้มาดูคอมเม้นต์จาก อ. ดูบ้าง ก่อนที่จะคอมเม้นต์แบบเฉพาะเจาะจง อ.ได้จัดการแบ่งกลุ่มจดหมายขอบคุณที่พวกเราเขียนออกเป็นกลุ่มคร่าวๆได้แก่ กลุ่มที่ขอบคุณอย่างเดียวจบ,กลุ่มที่ขอบคุณประกอบกับบรรยายความดีใจ, กลุ่มที่ขอบคุณ บรรยายความดีใจ แล้วทิ้งท้ายว่าอยากมีช่วงเวลาแบบนี้อีก และ กลุ่มที่ขอบคุณ บรรยายความดีใจ พร้อมทั้งขอโอกาสให้มีโอกาสได้เลี้ยงอาหารอาจารย์บ้าง
ทายสิว่าเราอยู่กลุ่มไหน...แท่นแท้นนน แหงล่ะ เป็นกลุ่มที่บอกว่าอยากมีช่วงเวลาแสนสนุกแฮปปี้มีลกับอาจารย์อีกนั่นเอง ฮ่าๆ
พอคอมเม้นต์แบบเจาะลึก เริ่มตั้งแต่ชื่ออีเมล์ อ.บอกว่าส่วนใหญ่จะใช้เป็น ごちそうさまでした。ありがとうございます。ส่วน お食事のお礼 ของเรามีพบบ้างประปราย...เรื่องนี้อันที่จริงแล้วเราได้ไอเดียมาจากในเว็บค่ะ555 ในเว็บบอกว่า ควรใช้ お食事のお礼 แล้วยิ่งเป็น 今日 ก็จะยิ่งดีเพราะการขอบคุณควรรีบทำภายในวันเดียวกันกับที่ได้รับการทำสิ่งใดให้ ในขณะที่เว็บนั้นบอกว่า ถ้าใช้ชื่อเมล์ประมาณว่า ありがとうございます เนี่ย อาจจะถูกเข้าใจผิดคิดว่าเป็นอีเมล์ก่อกวนหรืออะไรเทือกนั้นได้ อันนี้ก็ไม่แน่ใจเหมือนกันว่าเชื่อถือได้มากแค่ไหน
จากนั้นก็โดนเรื่องประโยค 今後このような素晴らしい時間を過ごすことができますようにお願いいたします。จริงๆด้วยค่ะว่าเหมือนอยากให้อาจารย์เลี้ยงอีก ฮ่าๆ แหม...บางทีมันอาจจะออกมาจากในอินเนอร์
นอกนั้นก็ไม่มีอะไรค่ะเพราะ อ. พูดเจาะของแต่ละคนแบบเร็วๆ ชี้ให้ดูแค่จุดที่พิลึกกึกกือเท่านั้น แต่จุดร่วมที่ทุกคนยังขาดและ อ. แนะนำว่าควรจะมีเป็นอย่างยิ่งเลยก็คือ
"แอพิโซด (エピソード)" ค่ะ
เจ้าสิ่งนี้คืออะไร...มันคือ เรื่องราวประกอบนั่นเองค่ะ อ. บอกว่าพวกเราควรมี แอพิโซดของคำว่า 'ความอร่อย' อูมามินั่นเอง ถ้าเราเขียนบรรยายเรื่องราวประกอบลงไปกับคำว่า อร่อย ที่เขียนในอีเมล์ด้วยล่ะก็ จะยิ่งทำให้คนรับอีเมล์ดีใจค่ะ
ยกตัวอย่างเช่น: "อาหารที่อาจารย์เลี้ยงอร่อยมาก → ถึงขนาดที่ว่ากลับบ้านไปยังไม่อาจลืมเลือนรสชาตินั้นได้ ต้องหาสูตรเมนูอาหารที่ว่ามาลองทำดู แต่ก็สู้ของร้านเขาไม่ได้เลย เลยว่าจะกลับไปทานที่ร้านนั้นอีก"
แต่ก่อนที่ อ. จะเฉลยตัวอย่างนี้ให้ฟังในห้อง แน่นอนว่าตอนที่พวกเราลองฝึกเขียนบรรยายความอูมามินี้ พวกเราเริ่มเขียนจากความไม่รู้อะไรเลยว่าจะต้องพรรณนาออกมาประมาณไหน เลยมีตั้งแต่คนที่บรรยายออกมาแบบน่ารักๆ เช่น อร่อยมากจนเผลอกินหมดเมื่อไหร่ก็ไม่รู้ตัวเลยจ้า, คนที่สามารถไปเขียนโฆษณาขายอาหารได้ เช่น รสชาติของเกลือที่อยู่บนซูชินั้นเหมือนกับรสชาติที่ได้มาจากท้องทะเลแท้ๆ (...อันนี้ฮาจริงอะไรจริง555) หรือคนที่น้ำเน่าบอกว่า อาหารที่ได้ทานวันนี้รสชาติเหมือนฝีมือแม่ที่ไม่ได้พบหน้ากันมานานเป็นเวลากว่าห้าปี และกำลังรอผมเรียนจบกลับบ้านอยู่อย่างใจจดใจจ่อ...เอิ่ม สารภาพก็ได้ ไออันที่น้ำเน่าๆนี้ของเราเองแหละ กรั่กๆๆๆๆ//เขินจุง
หลังจากที่ขำกับจินตนาการสุดพิสดารของแต่ละคนกันไปแล้ว อ.ก็จัดการสรุปให้ว่า จดหมายขอบคุณที่ดี ควรมีโครงสร้างคือ
1.บอกชื่อเรากับ อ. ก่อนว่าเอ็งเป็นใคร เขาจะได้นึกออก เพราะคนเป็นอาจารย์ก็น่าจะมีลูกศิษย์ลูกหาเยอะ พาไปเลี้ยงข้าวทีละหลายคน
2.คำขอบคุณพร้อมด้วยแอพิโซดตามที่ว่าไปข้างต้น และ
3.มีคำที่บอกว่า อย่างสร้างความสัมพันธ์ที่ดีกับอาจารย์ต่อไป
ถึงการขอบคุณจะดูเป็นเรื่องง่ายๆที่ใครๆก็น่าจะเขียนได้ เพราะแน่นอนว่าทุกคนเกิดมาย่อมต้องเคยขอบคุณคนอื่น แต่การขอบคุณให้น่าประทับใจต้องอาศัยความจริงใจ+เทคนิคที่ดี ซึ่งได้เรียนรู้เป็นอย่างมากจากการเรียนเขียนอีเมล์ครั้งนี้ค่ะ วันก่อนนั่งคุยกับแม่ แม่บอกว่าตกใจที่อ่านอีเมล์(ภาษาอังกฤษ)ที่คนญี่ปุ่นส่งมาหาเราเรื่องมหาวิทยาลัยแล้วรู้สึกประทับใจมากทั้งๆที่เป็นแค่อีเมล์เรื่องการศึกษาธรรมดาๆ แม่บอกว่าเขาใช้คำดี พูดดี อ่านแล้วรู้สึกดีแล้วก็สบายใจ เราเลยตอบว่า แม่...นี่แหละเทคนิคการเขียนอีเมล์ของคนญี่ปุ่นเขาล่ะ เจ๋งเนอะ
ตั้งแต่เริ่มเรียนภาษาญี่ปุ่นมาและได้รับรู้มารยาทอะไรหลายๆอย่างของเขา โดยเฉพาะมารยาทในอีเมล์ เราก็พยายามนำไปใช้ตลอด แม้แต่กับอีเมล์ภาษาไทยที่ใช้คุยงานกับพี่ที่ทำงานพิเศษ เราก็อาศัยหลักที่ได้เรียนมาใช้ตอบค่ะ กลายเป็นคนสุภาพสุขุมทางอีเมล์ขัดกับตัวจริงเลย ฮ่าๆ แต่ก็ยังดีกว่าตอบไปแบบห้วนๆ ทำให้คนอ่านรู้สึกไม่ดีแหละเนอะ
อีเมล์ไม่ได้มีแค่แบบขอโทษ และขอบคุณเท่านั้น แต่ยังมีอีกหลายต่อหลายแบบ น่าเสียดายที่เวลาในเทอมนี้ใกล้จะหมดลงแล้ว ทำให้ อ.ต้องขอหยุดการเรียนการสอนเรื่องการเขียนอีเมล์ไว้เพียงเท่านี้...ซึ่งเป็นที่น่าเสียดายมากค่ะ ;_; เพราะเราชอบมาก และรู้สึกว่ามันมีประโยชน์มากกับหลายด้านของชีวิต ไม่ใช่เพียงแค่เฉพาะการเรียนภาษา แต่ยังรวมถึงเรื่องการรักษาความสัมพันธ์ระหว่างมนุษย์ด้วย ต่อจากนี้ไปถ้ามีโอกาสเราตั้งใจว่าจะศึกษาเรื่องนี้ต่ออีกมากๆเพราะรู้ตัวว่ายังอ่อนหัดในหลายๆด้าน เอาให้คำว่า อู-มา-มิ ในอีเมล์ของเราประทับใจคนอ่านไม่รู้ลืมเล้ยย เย้!//ชูมือ
ⱷⱷⱷⱷⱷ ⱷⱷⱷⱷⱷ
日本語の宇宙人 (ต่างด้าวบนดาวภาษาญี่ปุ่น)
เป็นบล็อกที่มีไว้เพื่อบันทึกประสบการณ์การใช้ภาษาญี่ปุ่น
โดยจะเน้นในเรื่องของการพูดและคำศัพท์
ถือเป็นงานส่วนหนึ่งในวิชา Applied Japanese Linguistic
ของนิสิตเอกวิชาภาษาญี่ปุ่น จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น