EP01
: นอกจากจะเอเลี่ยนแล้ว ยังดวงซวยมากอีกด้วย
เช้าวันใหม่เริ่มต้น เป็นเช้าที่ทึมๆเทาๆไม่ค่อยจะสดใสนักเนื่องจากเราต้องเดินทางกลับจากดาวแม่
เพื่อมาที่ดาวเคราะห์ภาษาญี่ปุ่นอีกครั้งหลังจากที่ว้างเว้นไปนานเกือบสองเดือนแสง
วันแรกของการกลับมาใช้ชีวิตอยู่บนดาวเคราะห์ดวงนี้ยังไม่ค่อยมีอะไรมาก ตอนเช้าชิวๆ
ตอนบ่ายก็หวานๆ ใจดี เหมือนกับห่อสีสวยของลูกกวาดที่หลอกให้เราตายใจ
เพราะพอวันต่อมา...พอแกะห่อออกเอาลูกกวาดมาอมเท่านั้นแหละ อื้อหือ ขมบรรลัย...
วิชาการสื่อสารกับชาวดาวภาษาญี่ปุ่นยังเป็นวิชาที่เราชาวเอเลี่ยนไม่ถนัดสุดๆเหมือนเคย
และไม่มีกะจิตกะใจจะพัฒนาด้วย เพราะแค่เริ่มคาบแรกก็เหมือนถูกปาระเบิดใส่ตูมใหญ่
วิญญาณกระเด็นฟืบหลุดกลับดาวบ้านเกิดไปอย่างสมบูรณ์ ทำไมน่ะเหรอ...ก็เพราะงานที่ท่านอาจารย์สั่งน่ะสิ
นอกจากจะสั่งอย่างปัจจุบันทันด่วน คือ ต้องเลือกหัวข้อของงานที่จะทำในห้องเลยแล้ว
ยังเต็มไปด้วยสุดยอดความสยองที่ทำให้เราขนหัวลุก
ประหนึ่งบ้านผีสิงที่รวมสุดยอดผีโหดเฮี้ยนทุกชนิดไว้ด้วยกัน...ทั้งการพูดสปีชสดเอย การรายงานสดหน้าห้องเอย
อะไรก็สด...สด...สดมันเข้าไปทุกอย่าง จนอยากจะยกมือบอกว่า ที่นี่ไม่ใช่ร้านสุกี้ ไม่ต้องการความสด
สดบ่อยๆเดี๋ยวเป็นพยาธิแล้วจะท้องเสียนะ T-T
ยังไม่ทันที่จะทำใจได้กับความ
“สด” อันมากมายมหาศาล ก็ถึงคราวต้องจับฉลากลำดับการพรีเซ้นท์งาน
ว่าใครจะต้องพรีเซ้นท์สัปดาห์ไหน Proudly present เลย ว่านอกจากเราจะเอเลี่ยน...เป็นผู้แตกต่างและแปลกแยกในดาวเคราะห์ภาษาญี่ปุ่นดวงนี้แล้ว
เรายังเป็นเอเลี่ยนที่ดวงซวยมากอีกด้วย...เพราะพอเปิดกระดาษฉลากออกปุ๊บ
ตัวเลขที่เขียนอยู่ก็บ่งบอกเด่นหราว่าเรา...
...ต้องพรีเซ้นท์สัปดาห์หน้า
20t%072^&hbDs@!! (นี่คือการร้องไห้เป็นภาษาบ้านเกิด)
ซวย...นิยามได้คำเดียวว่าซวยสุดๆ ซวยมันเข้าไป นอกจากจะพูดไม่ได้ หัวข้อก็ยาก ยังต้องพรีเซ้นท์สัปดาห์หน้าอีก
จะฝ่งจะฝึกจะตรงจะเตรียมอะไรก็ไม่ทันการแล้ว แต่ก็เอาเถอะ
ถึงเราจะได้พรีเซ้นท์สัปดาห์อื่น ก็ใช่ว่าจะเตรียมตัวทัน เพราะสำหรับเรา
สกิลการพูดเป็นสกิลที่ต้องอาศัยการฝึกฝนทุกวัน เป็นเวลายาวนาน
ใช่ว่าจู่ๆก็พูดได้คล่องปรื๋อเป็นธรรมชาติ ขนาดภาษาแม่เอง เราก็ยังพูดไม่คล่องเลย -_-" ต้องคิดประโยคอยู่พักหนึ่งกว่าจะพูดออกไปได้ เพราะจริงๆแล้วนิสัยไม่ค่อยชอบพูด
ชอบฟังมากกว่า แล้วอย่างนี้จะรอดได้ยังไง
ยิ่งคิดก็ยิ่งเจ็บกระดองใจตัวเองที่ไม่เคยจะใส่ใจฝึกฝนมาก่อน...ยิ่งคิดก็ยิ่งเสียดายว่าน่าจะหาโอกาสฝึกพูดบ่อยๆ
แต่ในขณะเดียวกัน...ยิ่งคิดก็ยิ่งรู้สึกว่าตัวเองเข้ากับดาวดวงนี้ไม่ได้มากขึ้นทุกทีๆ
และแล้ววันคืนที่เอเลี่ยนนอนไม่หลับ(ซึ่งไม่ใช่เพราะนั่งเล่นอินเตอร์เน็ต)ก็หวนกลับมาให้ทรมานเล่นอีกครั้ง...
ⱷⱷⱷⱷⱷ
日本語の宇宙人 (ต่างด้าวบนดาวภาษาญี่ปุ่น)
เป็นบล็อกที่มีไว้เพื่อบันทึกประสบการณ์การใช้ภาษาญี่ปุ่น
โดยจะเน้นในเรื่องของการพูดและคำศัพท์
ถือเป็นงานส่วนหนึ่งในวิชา Applied Japanese Linguistic
ของนิสิตเอกวิชาภาษาญี่ปุ่น จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น